PRAKTIKAK

Kaixo lagunak!

Hiru hilabete zehar unibertsitatera etortzen eta teoria ematen egon ondoren, azkenean praktikak ailegatu dira! :) Gogotsu hasi gara izan ere unibertsitateko eduki guztiak praktikan jartzeko aukera paregabea da, gainera, ikasketa-prozesuaren errealitatea da. Taldeko partaide bakoitza eskola ezberdin batean egon gara. Hauek dira egon garen ikastetxeak:

Laudio Ikastola (Laudion): 5 urteko gela

Niño Jesus (Gasteiz): 2 urteko gela

Urkide (Gasteiz): 4 urteko gela

Odon de Apraiz (Gasteiz): 5 urteko gela

Buztintxuri (Iruña): 5 urteko gela

Ander Deuna (Sopela): 4 urteko gela

Marianistas (Gasteiz): 3 eta 4 urteko gela

Hona hemen gure hausnarketa:

Lehenik eta behin aipatu beharra dago oso zaila dela hiru praktikaldi hauetan bizi izandako esperientzia laburbiltzea, izan ere asko dira irakaskuntzari buruz hausnartzen dugunean burura etortzen zaizkigun gogoetak. Hala ere, ahalik eta hobekien egiten ahaleginduko gara.

Hezkuntza oso garrantzitsua da ume baten garapenerako eta bere identitatearen eraikuntzarako. Hortaz, eskolaren helburua umearen ahalmenak eta gaitasunak garatzea izango da, hau da, pentsamendua sortzea eta ezaguerak eraikitzen joatea. 

Haurra eskolan sartzen den unetik bere ingurua zabaltzen hasten da eta besteekin elkarrekintzan garatu egiten du, hots, gizarteratu egiten da. Horregatik familiak emandako heziketaz gain, eskolaren heziketa oso garrantzitsua da haurraren garapenerako. Familian eta eskolan bizitzako oinarrizko arauak ikasten hasten dira eta arau horiek deskribatzeko gai dira. Gainera, adiskidetasunaren eta tradizio ugarien, jaiegunak, urtebetetzeak, ibilaldiak, bidaiak… oinarrizko ezagutza bereganatzen dute.

Lehenengo pausoak ematen dituzte erregulazio emozionalaren bidetik eta beren emozioei identifikatzeko gero eta trebetasun handiagoa dute. Adin horietan, hizkuntz trebetasunen garapenak gero eta konplexuagoak izaten eta elkarrekintzetan gero eta gaitasun sozial handiagoa berenganatzen laguntzen die, eta jolasteko moduari buruzko akordioetara iristen, elkarri imitatzen edo lankidetzazko jokabideak hartzen ere. 

Lagunekin jolasean aritzen dira, elkarri lagundu, kontsolatu eta defendatzen diote eta taldean lankidetza handiagoa antzematen zaie, nahiz eta borroka eta gatazka handiagoak ere sortu. 

Hizkuntza funtsezko osagaia da haurrek errealitatea interpretatu eta ordenatzeko. Horrela, hizkuntzak funtsezko eginkizuna betetzen du errealitate horren eraikuntzan. Errealitatea eskaintzen zaizkien ereduen arabera eraikiko dute. Horregatik, ekintza hezitzaileak dira haurrak izendatzea, mesprezuzko hizkuntzak saihestea, eta elkarbizitza positiborako ekintzak indartzen dituzten hizkuntzak erabiltzea.

Umeak autonomoki joka dezaten saiatu behar gara, hau da, aukerak eman ardura txikiak beraien kabuz lor ditzaten eta baita akatsak egiten utzi ere. Gauzak lortzeko ahalegina egin behar dela ikusi behar du, zailtasunak dituzten egoerak aurkeztu behar zaizkio, eta nahi duena lortzeko zailtasun horiek gainditu beharko ditu.

Hasieran gure laguntza behar dute agian, baina behin lagunduta beraiek egiteko gai izatea lortu behar dugu. Horretarako pazientzia guztiz beharrezkoa da. Hiru praktikaldi hauetan konturatu gara garrantzi handikoa dela, izan ere, ume guztiak ez baitira berdinak eta batzuk zailtasun gehiago dituzte eta ondorioz, arreta gehiago eskaini behar zaie.

Aniztasunaren tratamenduari erreparatzen badiogu, dibertsifikazioan eta integrazioan oinarritutako eskola bultzatu behar dela uste dugu. Baina zoritxarrez gizarte honen baloreek zaila egiten dute, besteak beste, sexismoa, arrazakeria… Eta kontuan hartu behar dugu, dibertsitateak gutariko bakoitzak berezia egiten gaituela. Gizarte batean talde desberdinak daude, pertsona desberdinak daude, motibazio, pentsaera eta ikuspegi desberdinak daude… Hortaz, aniztasun horretaz elikatu behar gara, guztiz positiboa delako.